Umut Sarıkaya'nın Uykusuz'da çizmiş olduğu bu iş en az bir "mandalina giren eve cinsellik girmez", "mont beni" ve "Umut Sarıkaya Tipi Mutsuzluk Halleri" kadar değerlidir. Peki, çok büyük bir sendromdur. Mesela Ece Ayhan'ın Bir Elişi Tanrısı İçin Ağıt şiiri "Peki" ile başlar. "Peki nasıl oldu da anladı denizde boğuldunu." Bu şiiri ilk okuduğumda aralıksız/durmadan 17 saniye ağladığımı hatırlıyorum. Peki sadece şiire giren çarpıcı bir ilk kelime değildir. Peki, Sarıkaya'nın da çizdiği gibi muhatabı boşluğa fırlatan bir SMS kalıbıdır. Peki, o kadar yersizyurtsuzdur ki bunu ancak örnekle açıklayabiliriz. Yani yazı dilinde peki, mimiksiz peki hakkaten ayrı bir uydu tarafından taşınabilecek bir mimiksizliğe sahiptir.
Ör:
-Abi, ben biraz hastayım. Bugün işe gelmeyebilirim. Kusura bakma.
-Peki.
-Seçil yemin ediyorum o kadınla senin anladığın türden bir muhabbetim yok. Ama yine de beni terk edeceksen et. Bu yüzden terk ediyor olman umrumda olmaz.
-Peki.
-Bi daha görüşmeyelim
-Peki.
Başka örneği olan var mı?
sözlüğümü kardeşimden alabilir miyim-pekiyi,tuvalete gidebilirmiyim-peki-ders programını kaybettim-peki-çizgisiz kağıt alabilirmisiniz-pekiyi -beden de beden yapalım -peki....orospu olmuş bir kelime
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil