Dinle: İnsanlar
her gün vefat ediyor.
Bunla kalsa
iyi
ayrıca
taziye evlerinde her gün
yeni dullar
doğuyor yeni yetimler
peki şimdi
ne yapacağız der gibi
kavuşturup ellerini
oturuyorlar.
Sonra: Kabristana
gidilir
bazıları için bu ömürde ilk kezdir.
Korkarlar ağlamaktan
korkarlar bazen
de ağlayamamaktan.
Biri sokulur
yanlarına
bir şeyler
söyletir ya da
birkaç kürek
toprak attırır kazılmış kabre.
Dul kadın
koltukta vakarla bekler eve dönünce.
Kalabalıktan
kimileri elini tutarak
kimileri sarılarak
sırayla teselli etsinler diye onu.
Kimseyi
kelimesiz bırakmaz
minnettar kalır
geldikleri için.
Gitmelerini geçirir içinden
geri dönmek
ister kabristana.
Hatta ve
hatta hastanedeki odaya…
Tek dileği
zamanda birazcık
ters yönde
ilerleyebilmektir
bunun imkânsız
olduğunu bilerek.
Nikahtan da
öteye ama
ilk öpüşmeye.
Louise Glück
(Tercüme edenler: Nuray Önoğlu, Cihat Duman)
A Fantasy
I'll tell
you something: every day
people are
dying. And that's just the beginning.
Every day,
in funeral homes, new widows are born,
new orphans.
They sit with their hands folded,
trying to
decide about this new life.
Then they're
in the cemetery, some of them
for the
first time. They're frightened of crying,
sometimes of
not crying. Someone leans over,
tells them
what to do next, which might mean
saying a few
words, sometimes
throwing
dirt in the open grave.
And after
that, everyone goes back to the house,
which is
suddenly full of visitors.
The widow
sits on the couch, very stately,
so people
line up to approach her,
sometimes
take her hand, sometimes embrace her.
She finds
something to say to everbody,
thanks them,
thanks them for coming.
In her
heart, she wants them to go away.
She wants to
be back in the cemetery,
back in the
sickroom, the hospital. She knows
it isn't
possible. But it's her only hope,
the wish to
move backward. And just a little,
not so far
as the marriage, the first kiss.
Louise Glück
Not: Şairin Nostos adlı şiirini geçen sene Nuray Önoğlu ile birlikte çevirmiştik fakat sona erdirememiştik. Noktayı koyamamıştık diyelim. Bugün yaptığımız araştırmada çeviriyi maalesef bulamadık. Kayıp. Nostos, yukarıdaki şiirden çok daha zor bir şiirdi. Bugün Nuray Hanım'ın çevirip gönderdiği metni daha evvel çevirdiğimizi hatırlamamla birlikte önceki çeviri çalışmasına ait hayaletler bana musallat oldu diyebilirim. Ne vakit Nostos'a girmeye çalışsam endişelendim, vesveselendim. Böylelikle A Fantasy adlı şiiri çevirme kararı aldık. Nostos'un beraber çalıştığımız hali meydana çıkarsa çok şaşırır ve sevinirim. Belki gücümüz yerine gelirse bir daha çevirmeye çalışırız kim bilir.
