ŞeyDerg

Liman Mehmetcihat, Nazmi Cihan Beken, Enes Özel ve Barış Çetinkol'un yeni projesi ŞEYDERG (Şey Dergisi diye okunuyobiliniyor) hayırlı uğurlu olsun. İftardan sonra sahura kadar açık büfe . sonra matbu halde çıkacak bir dergi. İşallah döğüşürler de dağılırlar hemencecik de zarar vermeden fazla etrafa. Çağamız çoluğumuz var. döğüşüpdağılmazlarsa alemin çekeceği var. 


http://www.seyderg.com/

Karpuz/ML-Ahmet Büke

“şiir bazen gecikir ama gelir

ölü bir leş kargasından o sonsuz koku

okurun hoşuna gider”

O büyük gün gelmişti. Yerimde duramıyordum. Yatağımı topladım. Yeniden bozdum. İyice gerdim çarşafı. Tersten topladım bu defa. O kadar gergin ki, üzerinde 1 TL, 3 defa zıplar: belli mesafeden düşerse.

İçim içime sığmıyordu.

Ama Cihat her sabah olduğu gibi sakindi. Israrla domatezlerin kabuğunu soyuyordu mutfakta. Biberleri küçük küçük doğramış. Çakılıp kırılmayı bekleyen zavallı 3 yumurta tezgahın üzerinde omuz omuza vermiş.

Şişhane’ye müthiş bir güneş düşüyordu o sabah.

“Cihat, ne yapıyorsun?”

Bana baktı. Sonra yine domasteslere gömüldü.

“Abi, kabukları soyana kadar dokunma bana. Menemenin en hassas yerindeyim. Burada bir hata ölümcül olur.”

Yeniden odaya dönüyorum. Masa üzerinde dosyalar var. Adamın çeşitli açılardan çekilmiş fotoğrafları. Gülüyor birinde. Dondurma kaseleri var önlerinde. Sarışın bir kadına doğru gülüyor: puşt!

Yeniden okuyorum notları: “Her sabah saat 10.00 gibi evden çıkıyor. Yolun karşısındaki bakkaldan ekmek ve gezete alıyor. Yürürken sigara tellendiriyorlar.”

“Cihat, çıkmamız lazım!”

Koşarak odaya giriyor. Koltuğunun altında gazeteler.

Masaya seriyorum. Tavayı bırakıyor. Ekmek bölünmüş ortasından.

“Abi, iki lokma yemeden çıkmayalım. Çayı yetiştiremedim ama.”

“Cihat ya, bu yediğimiz 122. Menemen sanırım. Bıkmadın mı?”

“Abi olur mu? Fatih’in İstanbul’u aldığında yediği yemek bu. Lütfen ama.”

Adamın Biri Sanki Roman Karakteri Değilmiş Gibi Çay Ocağına Oturdu

konumuz başkasızlık :

gel oturalım kucağıma bi şeyler ayıplayalım

yürümesi rica olunan düşünür kimdi söyle bakayım

saçlarını burnuma değ hapşırmak lazım gelsin

müzik olsan seni dinlerdim belki ağlardım

müzik olsam dinlenirdim belki daha dinç kalkardım

yaprakla ağaç arasında

kavramla türkçe arasında olan türden bir ilişki

bir dil problemi benim seni trabzon burmam

bu ara fiillerle aram çok iyi

kendime bir özlemek aldım kokluyorum

bir de koklamak almak gerek değil mi onu da aldım

istanbulda yalnızlık çeken bir grup şairi temsilen gönderildim

benden önce alametlerim gelmiş olmalı

buyurursam otururum kongre düzenlemeden gitmem

avangart taşrada başlar sonra atatürk olur

herkese kötü davranabilmenin şartıysa öncesinde şefkatli olmak

vatan bizim şiirimizdir sağ olsun bazı dizeler aksıyor

tarihler belirlendi biri 23 nisan

biri 31 -ki mart çeker biz izleriz-

geriye doğru aydınlanıyoruz orda lut gölü var

üzülmek isteyince allah veriyor

parayı da istediğine

şaşırmak büyük nimet

şaşıramıyorum o halde varım

bir şeyler yapmaya ikimiz için

diğerleri çok fifi, te nokta ce nokta nokta

ikimiz başa gelelim sen benim ayağı yıka

kendini bil kendine içli çamaşırlar al

beni tüm kalbinle sev kablolara güvenme

kalın dudaklarınla dua et

güle güle

Cihat Duman, Karayazı Dergisi 16