Hatırlıyorum

unutma’a ayıracak vaktim olmadı

bana bahşedilen vakt,, yersizlikle,, korkuyla

davarların şehre ait beden hareketleriyle

birtakım kezoların azı dişleri arasında

ufalandı,, ulaşılmaz oldu hafızam

onu unutmaya ayıracak vaktim alkol tarafından

istanbul ulaşım anonim şirketi tarafından

kazılan hendeklere arkeolojik yaklaşım ironisiyle dolduruldu

kendime yaşayacak mutfak bulamamıştım

atlas pasajında açılamadığım kızı onun yerine

gözlerimi gözlerine yasladığım onun yerine

hatıralar bizden çekip gidince soğuklar başlar

ligin ilk yarısı, kaybedilen kuponlar ve o şarkı

her sene tekrarlanan o şeyleri bilirsin, tekrarlanır

şey olmaktan çıkar, unutmaya yepyeni zemin

acı çekimine doğadan sızan yeni bi ilaç olur

artık rahatlamamız gerek, üzerimize en rahatından

lodos, briyantin, zamanında yatan maaş, bira

ayaklarım ağrıya ağrıya ona bensiz

bir teori geliştirmişim olur ki şarjı biter diye

demek unutmamışım çünkü seviyorum hâlâ o çiçekleri

bana okuttuğu tek çiçek hat’rına tüm çiçekleri

artık mutlu olamam zaten tek çiçekle

incittim yazıktım

onu sanırım,, unutamadım, bi şey oldu, nasıl olur dedim

çoktan saçlarını, alışılmadık saçlarını, kapatamıyoruz

du bi daha düşüneyim: aaa net şekiller aklımda

arasında rüzgâr tutuşan, do re mi faaa, ince solo

yaylılar keşke girse burada ben onu unuturken

selfi çektiğim muazzam gecede onu unuturken

kameraya bakıyoruz, baktım, herkes baksın bu kameraya

anamız sikildi bi zahmet baksınlar yeter artık

demek kutsal şeyler yaşanmış

öyle gözüküyor altı aydan bakınca

baka baka baka  

kafamda yeni bir hafıza oluşturabilecek misiniz

temiz havlu vermeye akından

bozuk duş başlığına yakından biraz benziyor

borcum olsun